SK "GRONICZKI"

 

Gdy znaleźliśmy się na początku trasy, wszyscy obowiązkowo wyposażyli się w różnego rodzaju raczki i stuptuty. Wyjście na górę czarnym szlakiem z pewnością wycieńczyło większą część grupy. Na szczęście, po pewnym czasie, wielu oczom pozbawionym wszelkiej nadziei, ukazał się mistyczny budynek – schronisko/bacówka.
W końcu można było zjeść upragnioną, ciepłą strawę lub bardziej preferowaną gorącą czekoladę. W trakcie, gdy jedni spożywali, drudzy (głównie ci młodsi) zajęci byli rozmaitymi zabawami na śniegu. Później jeszcze tylko sesja zdjęciowa i zejście w dół. Czas jednak na to poświęcony minął bardzo szybko, ponieważ młodzi turyści wyposażyli się w jabłuszka, które pozwoliły im bez problemu dostać się na dół.
W końcu dotarliśmy do naszego rydwanu – busa. Zawiózł on nas z powrotem do Bielska-Białej i Kóz, skąd wszyscy rozeszli się do domów z uśmiechami na buziach.

Olifka