SK "GRONICZKI"

Ze względu na dość krótki dzień, zdecydowaliśmy się wyjechać autokarem na przełęcz Przegibek, skąd szlakiem niebieskim ruszyliśmy ostro pod górę. Dzień był pochmurny i przez prawie cały czas padał śnieg, co sprawiało, że nasza wędrówka była bardzo przyjemna. Dzieci natychmiast zaczęły korzystać z uroków zimy i urządzały bitwy na śnieżki.

Minąwszy schronisko PTTK na Magurce Wilkowickiej podążaliśmy przyjemną drogą wprost na wierzchołek Czupla. Tam spotkaliśmy się z inną grupą z bielskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, która też postanowiła tego dnia zdobyć najwyższy szczyt Beskidu Małego.

Po zrobieniu krótkiej przerwy na herbatkę, kanapkę, fotki i pieczątki, wróciliśmy tą samą trasą i tym razem zatrzymaliśmy się na dłużej w schronisku PTTK na Magurce Wilkowickiej. Skosztowaliśmy pysznych jagodzianek, klusek na parze i zapiekanek a po uzupełnieniu kalorii rozpoczęliśmy zejście do przełęczy Przegibek.

Dalsza droga niebieskim szlakiem wyprowadziła nas na Gaiki (808 m n.p.m.). Mało kto spodziewał się, że trzeba będzie jeszcze trochę iść pod górę. Tu i ówdzie można więc było usłyszeć jakieś jęki, narzekanie i sapanie, ale to już było ostatnie podejście tego dnia. Czekało nas jeszcze zejście do Lipnika, które – jak się okazało – dostarczyło nam sporo emocji. Strome zbocze Gaików pełne było mokrych liści, które wraz ze śniegiem i korzeniami drzew tworzyły bardzo śliskie podłoże. Nie obyło się bez potknięć, ślizgów, zjazdów na tylnych częściach ciała i lądowań telemarkiem. Garderoba u niektórych była dość przemoczona (bitwy na śnieżki) i ubłocona, ale wszystkim udało się bezpiecznie zejść w okolice amfiteatru.

Na parkingu przy ulicy Polnej na swe pociechy czekali rodzice, zaś my wszyscy na następną wycieczkę poczekamy do stycznia przyszłego roku.

S.Cz.-P.